கவிதைகள்

கவிதைகள்

ஜீவன் பென்னி

Courtesy: Adelphi

காலியான சதுர வடிவப் பெட்டியைப் போலிருக்கும் மரணம்

1.

படைகளின் முதல் கையில் படிந்திருக்கும் வாள்,
ஒரு துண்டு வானை முதலில் கிழிக்கிறது
பிறகு அதன் எண்ணற்ற வாழ்வுகளை.
உட்புறமாக உடைந்துகொள்ளும் மெலிந்த அன்பைக் கைகளுக்குள் இறுக்கிப்பிடித்து
மிகப்பிடிவாதமாக ஒரு காலிப்பெட்டிக்குள் அடைத்து
மிகச் சாதாரணமாக எறிந்திடலாம்,
உயிருள்ளவை அனைத்தும் வன்மங்கள் நிறைந்திருப்பவையே,
எப்போதும் மிச்சமிருக்கும் ஒரு ஞாபகத்தில்
இரகசியமாக அழுதுகொண்டிருக்கும் மனத்திற்கு அருகிலிருப்பது.
அழுதுகொண்டிருப்பதைப் போலல்லாமல்,
இன்னமும் துயரம்மிகுந்ததாயிருக்கிறது.
யாரோ தூக்கியெறிந்த காலியான சதுரவடிவப் பெட்டியை ஒத்ததுதான்
இம்மரணம்,
அதன் கால் பெருவிரலை எடுத்து மெதுவாகக் கடிப்பேன்
எப்போதும் இப்படித்தான் அதனிடம் மன்றாடிக்கொண்டிருப்பேன்.

2.

அந்த இறுதிச்சடங்கின் கரகரத்த பாடலில் ஒரு தனிமை உருவாகிறது
எல்லாரும் தப்பிச்செல்வதன் பெயர்தான் மரணம்.
நாம் மரணத்தைக் கொண்டுசெல்ல முடியாது
அதன் சிறிய அர்த்தத்தையும்.
எதுவுமற்று வெளியேறும் அப்பாதை முழுவதும்
செயற்கைப்புற்கள் வளர்வதற்குப் பழகியிருந்தன.
ஒரு இரகசியத்தைப் போலத்தான் இவற்றை விவரித்துக்கொண்டிருக்கின்றது
சூரியனுக்கு வெகு கீழே சுற்றிக்கொண்டிருக்கும்
இந்நிலம், 
தோண்டப்பட்டிருக்கும் குழியில் வளர்ந்திருக்கும் பச்சைப் புற்களோ,
ஒரு தனித்த மரணத்தை,
மெலிந்து ஒளிரும் நிலவின் தனித்த பாதையை,
நெருங்கிப் பழக ஆரம்பித்திருக்கின்றன,
தன் பாடலைத் தானே திரும்பத்திரும்பப் பாடிப்பாடி.

3.

மரணம் சில எதேச்சைகளைக் கொண்டிருக்கிறது,
அவற்றை இன்னும் திறந்து இன்னும் மரணத்தில் செல்லலாம்.
வழி நெடுகிலும் தவறவிட்டதான வாழ்வு
வேறு எவருடையதைப் போலவோ தோன்றிக்கொண்டிருக்கிறது.
ஒவ்வொன்றையும் தனித்தனியாக்குகிறது மரணம்.
ஒரு மரணத்திற்கு வேறு சில விருப்பங்களும் இருக்கின்றன
அதில் ஒன்றுதான்,
வாழ்ந்துகொண்டிருப்பது,
மற்றொன்று,
அதிலிருந்து திரும்பிச்செல்வது.
மரணம் சில எதேச்சைகளால் உணர்ந்தும் கொள்ளப்படுகிறது.
மிகத்தீவிரமாக,
யதார்த்தங்கள் ஒருபோதும் இப்பிரபஞ்சத்தைக் கைவிடுவதில்லை.

4.

நன்கு பழக்கப்படுத்தப்பட்ட ஒரு வளர்ப்பு அன்பை
முத்தமிட்டபடி அணைத்துக்கொண்டிருக்கையில்
வந்துவிடுகிறது மரணம்,
உயிரற்ற ஸ்பரிசங்களின் அணைப்பில்
இன்னும் நெருக்கமாய் அதை அனுபவிக்க முடிகிறது.
அது இம்மரணத்தை இன்னும் மிகச்சிறியதாக மாற்றிக் காண்பிக்கிறது
வீட்டில் எல்லாவற்றிலும் மெதுவாகப் படியத் துவங்குகிறது
அதன் வாசனை.
சிலவற்றில் மீதமிருக்கும் ஞாபகத்தின் நொடிகள்
எவ்வாறு தன்னைச் செலவழித்துக்கொள்ளும். 

மின்னஞ்சல்: jeevanbenniepoems@gmail.com