நெருக்கடி இல்லாத பேருந்துக்காக
நிறுத்தத்திலேயே
நின்றுகொண்டு இருப்பவனுக்கு
எழுதவேபடாத கவிதையின் முகம்
இடித்துப்பிடித்து ஏறி
இடம்பிடித்து விடுபவனுக்கு
செய்யப்பட்ட கவிதையின் முகம்
அமர்ந்து செல்வோர் அநேகருக்கும்
பேருந்துக்கும் அதேமுகம்
போராட்டக் கல்லொன்று
கண்ணாடியைச் சிதைக்க
தானே விரும்பி எழுதிய கவிதை போல்
முகம் விரிய நிற்கிறது பேருந்து
பிள்ளைக்காலம்
ஏரியின் மேற்பரப்பு
கீழ்நோக்கி கீழ்நோக்கி உறைவதைப்
பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறான்
வயது ஆக வயது ஆக நினைவுகள்
கெட்டித்து உறைந்து கீழிறங்கும் கவிஞன்
மேற்பரப்பில் மீன்கள் செத்துப்
பனிக்கட்டியில் சிறைப்பட
உள் ஆழத்து நீரில் நீந்துகிறது
ஒன்றிரண்டு பிள்ளைக்கால
கண்ணீர்த்துளிகள்
மின்னஞ்சல் - kalapria@gmail.com