இலங்கையில் பத்து ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு குண்டு வெடிப்புகளோடு இரத்த ஆறு பெருக்கெடுத்துள்ளது. பத்தாண்டுகள் நீடித்த அமைதி ஒரே நாளில் சிதறடிக்கப்பட்டிருக்கிறது. கிறிஸ்து உயிர்த்தெழுந்ததாக நம்பப்படும் ஞாயிறன்று வழிபாடுகளும் பிரார்த்தனைகளும் நடந்துகொண்டிருந்த வேளை கிறிஸ்துவின் சந்நிதானத்திலேயே இரத்தப்பலிகள

அண்மையில் நடைபெற்ற நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் தமிழகத்திலிருந்து போட்டியிட பல கட்சிகளிலிருந்தும் சிறுபான்மையினருக்கு, குறிப்பாக முஸ்லிம்களுக்கு வாய்ப்புகள் மறுக்கப்பட்டுள்ளன. குறிப்பாகச் சொல்வதெனில் காங்கிரஸ், திமுக, அதிமுக, அமமுக கட்சிகளைச் சொல்லலாம். இதைக் குற்றச்சாட்டாக முன்வைப்பதிலும் தயக்கமில்லை.

நடந்துகொண்டிக்கும் பொதுத்தேர்தலுக்காகப் பெரும்பாலான தேசிய கட்சிகளும் மாநில அளவில் முக்கியத்துவம் கொண்ட கட்சிகளும் தங்களது அறிக்கைகளை வெளியிட்டுள்ளன. இந்த அறிக்கைகளில் மீண்டும் மீண்டும் ஒரே மாதிரியான விஷயங்கள் சொல்லப்படுவதால் இத்தகைய அறிக்கைகளை மக்கள் ஒரு சடங்காகவே பார்க்கின்றனர். ஆனாலும் போட்டியிட

‘தேர்தல் 2019’தலையங்கம் ஐந்து ஆண்டுகளில் நாட்டின் மிகப்பெரிய ஜனநாயக அமைப்புகளான திட்ட கமிஷன், நிதித்துறை, ரிசர்வ் வங்கி, தேர்தல் ஆணையம், ஊடகங்கள், பாதுகாப்புத்துறை ஆகியனவற்றைப் பலம் இழக்கச் செய்ததுதான் இந்த அரசின் சாதனை. இவ்வாறு சொல்லியிருப்பது எதிர்க்கட்சித் தலைவர் அல்ல, ஆளுங்கட்சியின்

கணவனைத் துறந்து காதலனைத் தேடி வீட்டைவிட்டுப் போகிறாள் மனைவி. காதலன் ஏற்றுக்கொள்ளத் தயாராக இல்லையென்று தெரிந்ததும் மனமுடைந்து, வீட்டுக்குத் திரும்ப மனமின்றி எங்கேயோ கூலி வேலை செய்துகொண்டிருப்பவளை, தெரிந்தவர் ஒருவர் கணவனின் வீட்டுக்குக் கூட்டிவருகிறார். மாட்டுவண்டியிலிருந்து கூச்சத்தோடு இறங்கிப் புட

அன்பார்ந்த வாசகர்களே, உங்களுக்கு அற்புதமான ஒரு கதையைச் சொல்லலாம் என்றிருந்தேன். நீங்கள் இதுவரை கேட்டிராத, நீங்கள் நம்பிக்கொண்டிருக்கும் மரபுகளைக் கட்டுடைக்கும் கதை. இயற்கையின் இயல்புகளை வெளிப்படுத்தும் அக்கதையைச் சொல்ல நினைத்தபோதுதான் ‘சூப்பர் டீலக்ஸ்’ திரைப்படத்தைப் பற்றி எழுத வேண்டும

பிரெஞ்சு மொழியில் எழுதும் புலம்பெயர்ந்த படைப்பாளிகள்: மூன்றாம் உலக நாடொன்றில் பிறந்து அரசியல் பொருளாதாரக் காரணங்களுக்காகப் புலம்பெயர்ந்து, தங்கள் பிழைப்பை உறுதிசெய்துகொண்ட பின்னர் படைப்புலகிற்குள் நுழைகிறவர்கள் ஒருவகை; அதேகாரணத்திற்காகச் சிறுவயதிலேயே பெற்றோருடன் பிரான்சில் குடியேறிக் கல்வியை முடித்த

ஒருநாள் எப்படி தொடங்கி எப்படி முடிய வேண்டும் என்பதைத் தீர்மானிப்பது அவர் மனைவிதான். 1983இல் கனடா வந்தபோதும் அவர் மனைவிதான் முடிவுகளை எடுத்தார். இப்போது 2010லும் அவர்தான் எடுப்பார். அன்றைய நாளை நினைத்தபோது பரமேஸ்வரனுக்குக் கொஞ்சம் நடுக்கம் எடுத்தது. அதிகாலை அவருடைய மனைவி நாளின் திட்டங்களைச் சொன்னபோ

தமிழின் குறிப்பிடத்தகுந்த இயக்குநர்கள் பட்டியலிலுள்ள மகேந்திரனின் மறைவு தமிழ் சினிமா நேசர்களுக்குக் கவலையைத் தரும் ஒன்று. ஆனால் அவருடைய படங்களை ஒட்டுமொத்தமாகப் பார்க்காதவர்கள்கூடச் செவிவழியாகவும் ஊடகங்கள் வாயிலாகவும் தாம் அறிந்தவற்றைக் கொண்டு உணர்ச்சிப் பெருக்குடன் மிகை வர்ணங்களை அவருடைய படங்களுக்

உ.வே. சாமிநாதையர் பன்முக ஆளுமை கொண்டவர். பதிப்பாசிரியர், உரைநடையாளர் என்னும் இரண்டு ஆளுமைத் திறன்கள் முக்கியமானவை. பதிப்பு முன்னுரைகள், ஆராய்ச்சியுரைகள், கட்டுரைகள், வாழ்க்கை வரலாறுகள், சுயசரிதம் முதலிய வகைகளில் அவர் எழுதியவை பத்தாயிரம் பக்கங்களுக்கும் மேற்பட்டவை. அவற்றின் வழியாகப் பத்தொன்பதாம் நூ

முற்கால இந்திய வரலாறு குறித்து நாம் புரிந்து கொண்டதில் மாபெரும் பாய்ச்சல் நிகழ்ந்தது ரொமிலா தாப்பர் எழுதத் தொடங்கிய பிறகுதான். வரலாறு எழுதப்படும் முறையையும் புரிந்துகொள்ளப்படும் விதத்தையும் அவருடைய படைப்புகள் பெருமளவில் மாற்றிக்காட்டின. இந்தியர்கள் வரலாற்றுணர்வு அற்றவர்கள் என்னும் காலனியாதிக்கக் க

ஒளிப்படக் கலைஞர்கள் மனிதர்களை, பொருட்களை, காட்சிகளை, செயல்களை கமரா கொண்டு பார்க்கிறார்கள். அவ்வகையில் எதனைப் பார்க்கிறோம், எப்படிப் பார்க்கிறோம் என்ற கேள்விகள் ‘பார்த்தல்’ என்பதன் உள்ளார்ந்த பண்புகளையும் அவற்றின் வேறுபாடுகளையும் புரிந்துகொள்ள உதவும். ஆகவேதான் பார்த்தலை அரசியல் ரீதிய

1 நெற்றியில் நுழைந்த தோட்டாத் துளையினூடே  தகப்பனின் கடைசிப் பார்வை. நீதிதேவதையின் கட்டப்பட்ட கண்ணுடன் பொருந்தும் கொல்லப்பட்டவனின் கண்; அது தாய்மொழிபோல வாசிக்கும் நமது செயல்களின் நீதியை.  மனமே பார்க்கும் மரித்தோரை மனத்துள் உலகின் சாரமான நீதியை. என்றிப்படிப் பலதும் எவரெவரோ சொல்வதைப் புர

முன்பு இருந்தது.  இப்போது இல்லை மீளத்தோப்பாகும் என்ற நம்பிக்கை போயிற்று எனவே இது என் வறுத்தலைவிளான் ஊருக்கு  -திருமாவளவன் 1990இன் கடைசி மாதங்களில் இலங்கையின் வடக்கு, கிழக்கின் பல சிறுபான்மை நிலப்பரப்புகள்போல யாழ்ப்பாணத்தின் வடக்குப் பகுதியிலுள்ள பலாலி இராணுவ முகாமை மையமாகக் கொண்ட தமிழ்

மொழிகளும் அவற்றிலிருந்து பிறக்கும் கதையாடல்களும் எப்போதும் மோதிக்கொண்டே இருக்கின்றன. சொல்பவர், கேட்பவர், அவை ஒலிக்கும் வெளிகள் அனைத்தும் முரண்களும் போராட்டங்களும் நிறைந்தவை. ஈழப்போர் முடிவுற்றுப் பத்து ஆண்டுகள் முடிந்தபின்னும் மோதலின் சாட்சியங்களை உடல்களும் மனங்களும் சுமந்தலைகின்றன. அவை அலையும் வெ

முல்லைத்தீவு, வற்றாப்பளைக் கண்ணகி அம்மன் திருவிழாக் காலத்தில் முள்ளியவளையில் கோவலன் கூத்து ஆடுவார்கள். சிலப்பதிகாரக் கூத்து அது; வழிபாட்டின் ஒருபகுதியாகவும் கலையாகவும் இங்கு மட்டுமே ஆடப்படுகிறது. தமிழகத்திலோ வேறெங்குமோ இந்தக் கூத்து ஆடப்படுவதில்லை என்றே எண்ணுகிறேன். 2006ஆம் ஆண்டு ஒரு இரவில் நானும

பதினெட்டாம் நூற்றாண்டில் ஆங்கிலேய அதிகாரிகளிடம் துபாஷகராக (மொழிபெயர்ப்பாளராக) பணியாற்றியவர் பச்சையப்பன் முதலியார் (1754-1794). அவர் வர்த்தகராகவும் திகழ்ந்தார். தஞ்சை மன்னர்களுக்கும் ஆங்கிலேய அதிகாரிகளுக்கும் கடன் அளித்தும், வரி வசூலித்தும் பெரும் செல்வந்தராக வளர்ந்திருந்தார். ஆன்மீகத்தில் நாட்டம்க

என்னிடம் அடிக்கடி கேட்கப்படும் பல கேள்விகளில் ஒன்று: ‘மேற்கத்திய பல்கலைக்கழகத்தில் இனவாதத்தைச் சந்தித்திருக்கிறீர்களா?’ இது நாகப்பாம்பின் நாக்கில் விஷம் இருக்கிறதா என்பதைப் போன்றது. இக் கேள்வியைப் பல்கலைக்கழகப் பாணியில் கட்டுடைத்தால் இதற்குப் பின்னால் மறைவடக்கமாய்ப் பொதிந்திருக்கும் பொர

சாயங்கால வெய்யில் வழக்கத்தைவிடவும் மிருதுவாக இருந்தது. வெண்மஞ்சள் நிறம் தானே மாறிச் செம்மஞ்சளாகச் சகலத்தின் மீதும் கவியத் தொடங்கிவிட்ட மாயா ஜாலத்தை ரசித்தவாறே கோபுரவாசலைத் தாண்டி நுழைந்தாள். சுற்றுச்சுவரையொட்டிப் பதினைந்தடி இடைவெளிவிட்டுக் கட்டிய கம்பிவேலிக்கு உட்புறம் விரிந்திருந்த நந்தவனத்தில் உ