உறங்கும் அழகியும் விமானமும் - காப்ரியேல் கார்சியா மார்க்கேஸ்
அழகாக ஒல்லியாக இருந்த அவள், மென்மையான அப்பத்தின் நிறமுள்ள சருமமும், பச்சை வாதுமை போன்ற கண்களும், தோள் வரை நீண்டிருந்த நேரான கறுத்த கூந்தலும் கொண்டிருந்தாள். ஆண்டியன் எனக்கூடிய அளவு இந்தோனேசியன் பண்டைய வம்சத்தின் ஒளியோடிருந்தாள். ஒரு லின்க்ஸ் ஜாக்கெட், பச்சை பட்டில் நுண்ணிய மலர்கள் நெய்யப்பட்ட ஒரு மேல்சட்டை, இயற்கை லினன் கால்சராய்கள், போகன்வில்லா நிறத்தில் நேர்க்கோடுகள் போடப்பட்ட காலணிகள் என தேர்ந்த ரசனையுடன் உடையணிந்திருந்தாள். நியூயார்க் செல்லும் விமானத்துக்காக பாரிஸின் சார்ல்ஸ் தெ கால் விமான நிலையத்தின் அனுமதிச் சாவடி வரிசையில் நின்றுகொண்டிருக்கையில், ஒரு பெண்சிங்கத்திற்குரிய பதுங்கும் நடையுடன் அவள் என்னைக் கடந்துபோனபோது நினைத்துக் கொண்டேன் “நான் இதுவரை பார்த்தவர்களிலேயே மிக அழகான பெண் இவள்தான்”. ஒரே ஒரு கணம் மட்டும் தோன்றி விமான நிலையக் கூடத்திற்குள் காணாமல்போன அமானுஷ்யக் காட்சி அவள்.
மணி காலை ஒன்பதாகியிருந்தது. முந்தின நாள் இரவிலிருந்து பனி பொழிந்து கொண்டிருந்தது. நகரச் சாலைகளில் போக்குவரத்து நெரிசல் எப்போதையும்விட அதிகமாயிருந்தது, சாலை யோரங்